zondag 27 april 2014

Once upon a time in het het veen - Peergroup Stadskanaal

 
Met de Peergroup heb ik een wat ongelukkige meteorologische relatie. Onweer en afgelasting, regen en meestal niet weinig! Ik haat capes en poncho's (behalve bij De drie musketiers), maar Sjoerd Wagenaar c.s. heeft me die leren dragen. Deert het? Neu! Ook gisteren niet, aan de Zwarte Weg in Stadskanaal.

 
Het beklimmen van de tribune wordt wat lastiger voor de ouder wordende man. Henry J. Alles, artistiek leider, waarschuwde er nog voor. Maar ik ben natuurlijk koppig genoeg om mijn handen niet uit de regencape te steken.

En dan begint het geschiet. De omgelegde desperado's en pistolleros heb ik niet geteld. Ze zakten ineen als zacht gekookte spaghetti die je als marionetjes boven bij de punt vasthoudt en dan loslaat boven je bord. Wie telt er nou nog spaghetti wanneer de saus er eenmaal overheen zit?

 
Het verhaal is vanzelfsprekend meer dan bekend. Net als het tempo waarin het verhaal verteld wordt. Alleen: in het veen sieren de colt-gordels de heupen van de drie schietgrage vrouwen en wordt de snert kokend man stevig bij de billen genomen. Charles Bronson met zijn mondharmonica (Wantin Li met fluit) mis je dan niet, net zo min als Henry Fonda (hij kan niet op tegen het blond van Guus Boswijk). Ik ben alleen vergeten voor welke man Sanne Verkaaik opdraaide. Maar dat deert niet. Ze rolde met zoveel drift en plezier bij ons voren langs dat ik mezelf dat hiaat in mijn herinnering graag vergeef. Claudia Cardinale (Boudewijn Koops) mis je dan helaas wel weer, maar vrouwen denken daar misschien anders over. De paarden kwamen uit de stal van Monty Pyton en stonden symbool voor de vrolijkheid waarmee dit eigenlijk trieste verhaal verteld werd.

 
Floris van Delft (regie) gebruikte de wijdsheid van het speelveld ten volle waardoor je bleef raden en gissen en turen en gefascineerd kijken ondanks het geguts van boven. Kortom: een aangename avond in het veen, niet verkouden geworden en mijn broeken zijn weer droog. 

 
Voor de volgende voorstelling van de PEERgrouP zoek ik toch nog maar eens mijn heil bij de Onze Lieve Vrouwe van de Zonneschijn in de Jozefkathedraal hier ten dorpe.







 

vrijdag 18 april 2014

Maffe sprookjes en een nog maffere Peer


Io Vivat is een van de markantste Rederijkerskamers in het Noorden - en misschien wel van het land. De Vereniging presteert al decennia op een hoog niveau met verrassende stukken in al even verrassende setting. Dan loont het de moeite om te gaan kijken hoe het daar met de eigen kweek staat. Conclusie na een namiddag Iovivatjes: ze kunnen er in het Reitdiepdal nog jaren mee vooruit.
 
Yara vlucht graag weg uit de realiteit
in Maffe Sprookjes

Maffe Sprookjes voor de jongste acteurs. Heerlijk komisch verhaal over rebellie in sprookjesland. Wat bij het volwassentoneel absoluut tot desatreuse voorstellingen leidt, kan hier allemaal, zo recht komt dit hotsebots verhaal uit het hart. Je schuddebuikt van de What the fuck's en ja, doeoeoeoe's. Als toeschouwer krijg je alle ruimte te genieten van dat talent in notedop. 'Hoor ik daar kip?'



 
Later dit jaar brengt Io Vivat in een grote lokatievoorstelling Ibsens Peer Guint. Dus wat hindert de jeugd dan aan om een Maffe Peer op de planken te brengen. Elke mens snapt nu waar het stuk over gaat. Ik viel voor Solveigh en de jonge Peer. En moeder Aase. En daarmee doe ik de overige spelers te kort.

Solveigh en Peer

In het Gedachtenpaleis van
Begriffenfeld


Beide regisseurs ( Gerro Dijk voor Maffe Sprookjes en Christine Strijker voor Maffe Peer) zijn er samen met hun pupillen erin geslaagd voor een aangename en vooral vertrouwenwekkende toneelmiddag te zorgen. Ze moeten nog drie keer. Kan alleen maar nog beter worden.  Io Vivat is een bijzonder gezelschap. De club zal ons - dat hebben ze vanmiddag met zijn allen bewezen - nog jaren via hun groene glasscherf van het toneel gefascineerd naar die 'Andere Wereld' laten kijken. Niet die van Peer, maar van hun eigen verbeelding.

dinsdag 15 april 2014

Onder één dak - voor het eerst met audio multimedia

Alina jarig
Afgelopen weekeinde de uitvoeringen van Mozart en Salieri (Rimskij Korsakov) in de regie van Sybrand van der Werf. Erg spannend en zeker zondag in de Oosterpoort in Groningen meer dan tevreden stellend. Chapeau voor Gerard Wiarda die al veertig jaar de bâton hanteert over het Symfonie-orkest De Harmonie. En even zeer trek ik mijn hoed voor Wim van den Driessche (Salieri) en François Soons.

Spannende repetitie vandaag in de grote zaal van De Nieuwe Kolk in Assen. Voor het eerst een doorloop van Onder één dak in het tempo van de multimedia. Toetje: Alina is jarig. Van harte.
Alina Kiers en Bas de Bruijn

Alina Kiers en Betsy Torenbos

Ben Smit

Guus Slauerhof

Ben Smit, Alina Kiers, Betsy Torenbos,
Bas de Bruijn en Nina Slagter
 

donderdag 10 april 2014

Geen treinreis zonder Vigoleis





Albert Vigoleis Thelen

 
En juist mijn Vigoleis ben ik vergeten, omdat ik mijn iPod niet kon vinden en daarna mijn pasjesmapje kwijt was. Nog maar vijf minuten voor de bus. Maar ik heb het gehaald. De Süddeutsche was van de vorige dag, dus die kocht ik niet bij Bruna. Wel een dunne van Barnes, die we thuis al in vertaling hebben. Drop en de trein in. Wifi aan, UK gedownload, lezen - niet bijster interessant.
 
Kijk na een tijdje - ik was vroeg - het perron op, zie ik een oudere heer, klein, maar over de zeventig, met zijn vervoerbewijs - kaartje? - als wichelroede voor hem uitgestoken naar het Arrivapoortje hollen.

Nee, fout.

Half in paniek kijkt hij om zich heen. Daar..., dat gele ding dan daar.

Ook fout. En nu?

Ondertussen heeft zijn al even kleine en oude vrouw, net als hij in regenkleding gestoken, met rolkoffer en paraplu hetzelfde traject afgelegd.

Dan maar het volgende poortje beslist hij. Gelukkig, hier kan hij het kaartje insteken voor de dagstempel. Zonder nog naar zijn vrouw om te zien verdwijnt hij mijn trein in. En zijn vrouw even kloek achter hem aan. Ook zonder nog verder op of om te zien. En zonder haar kaartje te laten afstempelen. 

Tussen Hoogeveen en Meppel in de weilanden stond een Nijlganzenpaartje met vijf kuikens.

Ze wuifden naar me.

 

Veerkracht in je werk - gratis download


Voor wie er in geïnteresseerd is: het werkboek Veerkracht in je werk van 
Mieke Voogd en Ella ten Barge (een co-productie van Coachkwadraat en NHL/ECNO) is op de digitale nieuwsbrief van NHL/ECNO gratis te downloaden. 

https://www.ecno.nl/sites/default/files/files/b4f535f0-0a09-414c-bc66-b608d144f9f6.pdf

Ik heb over dit inspirerend werkboek - waar voor iedereen wel zinnige dingen te vinden zijn - de eindredactie gevoerd.

zaterdag 5 april 2014

Onder één dak - Schitterende repetitie in Jan Postema Dansstudio


Betsy Torenbos voor aanvang

Ben Smit, Alina Kiers, Bas de Bruijn

 
Daar was die dan, die repetitie van Onder één dak, waarbij  je de contouren ziet van het stuk dat geboren gaat worden. De puzzelstukken blijken te passen, wat er op de werkvloer gebeurt, kruipt onder de huid. Alina, Bas en Ben spelen de stukken eraf en daar waar nodig ook uit het script. Betsy en ik zitten er bovenop, bekijken het van afstand. Alsof het groeien bij momenten vanzelf gaat. Heerlijk aan deze fase is dat hij - de druk van de première hijgt je nog niet in de nek - altijd gepaard met een bak aan onbekommerd plezier.  


Overigens bij deze dank aan Jan Postema Dans Studio's in Assen. De zaterdagen kunnen we hier gebruik maken van de repetitieruimtes. Maar zoals deze laatste foto toont, kun je bij vlagen eerder spreken van een Dunces Studio.

Jan Postema's
Dunces Studio
 

vrijdag 4 april 2014

Regierepetitie Mozart en Salieri bij Christofoor Baljon Bedum

Volgende week is het dan zover, dan viert Symfonieorkest De Harmonie zijn veertig jarig bestaan. O.a. met de uitvoering van Rimski Korsakovs Mozart en Salieri in een vertaling van mijn hand. Vandaag was er een regierepitie in Bedum in de boerderij van bas-bariton Christofoor Baljon. Aanwezig vnlr: Gerard Wiarda: muzikale directie; Sybrand van der Werff: regie; Pieter van Delden, repetitor en pianist in het stuk; Wim van den Driessche: Salieri; François Soons (Mozart, met een heerlijk 'neu!').
 
Er zijn nog een paar kaarten: zaterdagavond 12 april in ICO De Schalm, Assen; Zondagmiddag 15.00 uur Oosterpoort, Groningen.

François Soons, Wim van den Driessche,
Sybrand van der Werff
 

donderdag 3 april 2014

Laatste video opnames Onder één dak met Antoinette Jelgersma en Jaap Maarleveld

Samen met Antoinette en Betsy Torenbos
in beeld

Het is zo ver. Alle videopersonages voor Onder één dak (zie elders deze blog) staan er op. Afgelopen maandag en dinsdag waren Antoinette Jelgersma (Antje) en Jaap Maarleveld (notaris) op de set.




Antoinette speelt al sinds 1997 bij het Nationaal Toneel. Dit seizoen was ze daar te zien in Het Stenen Bruidsbed (regie: Johan Doesburg) en als Klytaemnestra in Elektra (regie: Casper Vandeputte).

Jaap Maarleveld

Jaap is bij mijn generatie vooral bekend als Okkie Trooij (ja, ja, die met zijn koffer vol oliebollen). Maar Jaap heeft vooral in de laatst twintig jaar prachtige filmrollen gespeeld. De laatste is die van de (stervende) opa van Lucia de B. in de gelijknamige film van Paula van der Oest.

Hier zijn nog drie foto-impressies van overige video-opnames in Studio C van de Bibliotheek in De Nieuwe Kolk Assen.

Alina Kiers

Bas de Bruijn, Ben Smit en Alina Kiers
 
 
 
 

woensdag 2 april 2014

Crowd funding Mozart en Salieri door Martini 4-tet in Instrumentenmuseum Vosbergen

Afgelopen zondag speelde het Martini 4-tet in het sfeervolle instrumentenmuseum in de Vosbergen het Piano 4-tet nr. 2 in Es KV 493 van Mozart plus dat meeslepende piano 4-tet van de 15 jaar oude Gustav Mahler. Opbrengst van het concert ging naar de viering van het 40 jarig jubileum van Symfonie-orkest De Harmonie (zie elders in deze blog). 12 en 13 april brengt het orkest o.a. een scenische concertante uitvoering van Rimski Korsakovs kameropera Mozart en Salieri. Waar ik het libretto voor vertaald heb (zie ook elders in de blog).

Leendert Nooitgedag (viool), Tineke Gottschall (piano),
Michiel Hillen (altviool), Aggie Sauren (cello)


Het was een schitterende zondagmiddag in de Vosbergen, met goede muziek en al even voortreffelijke hapjes. Hier twee foto's van het 4-tet. Altviolist van het 4-tet - Michiel Hillen - is bij De Harmonie de primarius. Opmerkelijk.