De Jongens Driest
Arno Bakker, Joop van der Linden en Joost Lijbaart (niet zichtbaar)
leden van Io Vivat back stage:
Marleen Paulissen (Wan Odi), Johan Patje (goedheiligman)
Ben Smit (spreekstalmeester)
Volle bak
Oud-leden blazen zich in
Nienke Stoepker, Maartje van der Haar
Vanochtend stond ik om acht uur op Aduarderzijl te wachten op de tentleverancier. Toen de zeven mannen in T-shirt en singlet aan de slag gingen met het afbreken van de enorme feesttent kreeg ik reminiscenties aan een voorstelling van Oostpool tijdens Oerol een paar jaar geleden. Daar gingen we spektakel beleven. Maar de regie bleek nogal wat uitleg van node te zijn om ons - het publiek - in de juiste kijkmodus te krijgen. Vanaf onze eigen tribune keken wij - 200 man sterk - toe hoe de lege tribune recht tegenover ons afgebroken werd. Na een uur was het daar leeg.
Vanochtend tracteerde de tentleverancier mij in de zijpende regen op een eendere voorstelling. Een spektakel helemaal voor mij alleen. Tot aan het uit het weiland slepen van de trailers door een trekker van Mechielsen en het verwijderen van de rijplaten toe. Ook hier was het resultaat: leegte voor me.
Wat is nou kunst, dat vraag je je dan af? Wat een natte broek is, dat weet je immers. Ook dacht ik vanochtend - terwijl de bouwleider op zijn Manitou zwaar beladen heen en weer figuren schreef over het weiland - aan Crónicas de Bustos Domecq van Jorge Luis Borges en Adolfo Bioy Casares. Misschien is dat alsnog nuttig leesvoer voor de toenmalig regisseur van Oostpool.