Weg voor een weekje.

Alvast allen een goed 2012 gewenst.

Immortelle XLIX Piet Paaltjens in het Kerkraads

Rond 1986 vatte Arjaan van Nimwegen het plan op om de onsterfelijke Immortelle XLIX van Piet Paaltjes in zoveel mogelijk talen te vertalen. Van de negentig vertalingen heb ik de Kerkraadse voor mijn rekening genomen. Helaas, wie de vertalingen zou willen lezen in het Azteeks, het spijkerschrift, het Bahasa, Buginees of welke andere vreemde taal, het prachtige uitgegeven werkje De polyglotte melkboer is al lang, al heel lang niet meer te krijgen. Het is niet alleen een wonder aan taal, maar ook vormgeving en druk, aangezien elk vertaling zijn eigen vormgever en drukker heeft gehad.
Plezier kun je er wel nog van hebben. Zo heeft Io Vivat, de rederijkerskamer van Garnwerd het werkje ooit nog gebruikt in een voorstelling en ik heb regisseur en operazanger (tenor) Charles Hens in mijn werkkamer op de vloer geplant en hem opdracht te geven zich te redden met het Kerkraads. Geniet er maar van. 



Voor wie de Immortelle XLIX nog niet kent, hier is de Nederlandse versie:



Wel menigmaal zei de melkboer
des morgens tot haar meid:
'De stoep is weer nat.' Och, hij wist niet,
dat er 's nachts op die stoep was geschreid.

Nu, dat hij en de meid het niet wisten,
dat was minder; - maar dat zij
er hoegenaamd niets van vermoedde,
dat was wel hard voor mij.

Nakomertje 2 Bouwvakkers en het meisje

Ode van het meisje aan de bouwvakkers, gezongen door Jojanneke Vanderveen, tijdens de performance in De Nieuwe Kolk in Assen, 17 december 2011.

© Jo Willems, 2011

Bakvis met de helm geboren
verhef je hart van glas
je stem weerkaatst
klaterend schaterend
op de spiegelende schaal

van je koperen lach

Je zinnen klimmen en dalen

langs hellingbanen

docking stations

loading docks

Ik hou van de mannen
van hardhout

met hun sixpack

bierbakken borstkas

van hun kont

van beton

Hun decolleté onverbiddelijk

de cleavage der liefde'

hun retensnee

Ja
lach
er maar om
in je stoere
bezwete
bouwvakkerspantalon

Ik hou van de mannen
van hardhout
van hun poëzie van

geschifte en lepe stenen,

de scheve schrift van
hun stevige benen

de geur van
hun kloffie
de schaftkeet vol
vlekken van
koffie

Tatianakaldenders

Haspel verhaspel
me maar

Laat de stalen kabels
in de knoop raken
als het haar van
een profeet

Stort me liefste
in beton

Maal me liefste
pers me
vermaal me
ik vraag je er om

om één enkele gunst

metsel me
tot een stevig
duurzaam
zelfs eeuwig
gebouw van
liefde van
lachen 
en tranen
ontroering

Hou van mij

Nakomertje Bouwvakkers en het meisje

Samen met Jojanneke Vanderveen

Met dank aan Miranda Drenth

Gisteren, 17 december 2001, heeft de performance De Bouwvakkers en het meisje twee keer plaats gevonden voor een uitverkocht huis - let wel: een huis wat nog niet af, noch bewoond is. Onvoorstelbaar om te zien hoe met zo weinig repeteertijd de montage zo vlekkeloos verliep, waardoor concentratie, plezier aan het spel - bij spelers, medewerkers én publiek - zo hoog bleven. Terecht daverde na afloop het applaus op ons neer. Hier nog enkele film- en foto-impressies van de repetities van één uur gisterenmiddag (begin eerste performance was om drie uur).

Betsy Torenbos (ROODPALEIS) en Hilco Folkeringa (DNK)

 Albert en Betsy

Petra Tjapkes (productieleiding) en Sifra Kramer

Sifra Kramer - het meisje

Marijke Hesther Mulder

Total crew minus zangers en spelers Want2Swing Band

(foto Miranda Drenth)

Foto impressies Bouwvakkers en het meisje

Laatste nieuws is dat er alleen voor de middagperformance nog kaartjes beschikbaar zijn . Voor meer info surf naar De Nieuwe Kolk - met dit weer geen probleem.
Hier zijn nog wat plaatjes van gisteren.

Sifra Kramer, Harrie de Wit

Jojanneke Vanderveen, Jo Willems, Marijke Hesther Mulder

Sifra Kramer, Martijn Grootendorst

Morgen, zaterdag 17 december 2011, vindt in De Nieuwe Kolk in Assen - het theater dat nog in aanbouw is en in februari 2012 opgeleverd wordt - twee keer de performance plaats De Bouwvakkers en het meisje. Idee, concept en uitwerking: Harrie de Wit en Betsy Torenbos. Ik heb de teksten geleverd. Jojanneke Vanderveen zingt, Marijke Hesther Mulder speelt viool, Sifra Kramer - kinderstadsdichter van Groningen - is het meisje, Martijn Grootendorst levert de videoprojecties, Jannes Noorman en Valentijn Berkhout tekenen voor de geluidsregie, Stan Verberkt is de assistent muziek. De Want2Swing Big Band staat onder leiding van Arjan Snijder. En niet te vergeten: die 14 Bouwvakkers van de Bam. Hier beneden is een impressie van de repetities gisteren.

Sinnlieder Gerard Ammerlaan Jo Willems

Het is alweer twee jaar geleden dat het laatste serieuze werk van Gerard Ammerlaan en mij - Sinnlieder - is uitigevoerd. 19 oktober 2009 voerden Irene Maessen (sopraan), Eleonore Pameijer (fluit), Marja Bon piano) en Stephan Heber (cello) vier van deze cyclus van zeven liederen uit in de Uilenburger Synagoge in Amsterdam.

Eén lied - Donnerstagnacht - is via SoundCloud te beluisteren.
Link: https://soundcloud.com/#jo-willems/donnerstagnacht

De teksten voeg ik los bij.
 

Mijn laatste grote rol

Veel van een acteur ben ik nooit geweest. Maar in de laatste editie van De Vliegende Hollander van Appingedam heb ik me niet al te slecht gekweten van de rol van technicus Lars - zie de andere foto -. Gelukkig hoef je op mijn leeftijd niet meer bij storm en onweder in lichttorens te klimmen.

Leestafel 2

Vanochtend aan Jan Brandt - Gegen die Welt - begonnen. Een meer dan 900 pagina's tellend debuut van een Oostfries die met dit epos Leer op de wereldkaart van de literatuur stampt. Ik had niet gedacht dat wanneer je 60 km over het litteken - formidabele term van Nanne Tepper verderop oostwaarts raast, dat je dan in een stadje terecht komt dat met Jericho vergeleken kan worden. We zullen zien. Het begin deed mijn hart in elk geval sneller slaan.

Leestafel 1

Gisternacht ben ik begonnen aan De hemel van Heivisj van Benny Lindenlauf. Het belooft weer een even prachtig young adult - alsof je een haar tussen je tanden uitrekt, vieze aanduiding voor jong volwassene - verhaal te worden als de voorganger: Negen Open Armen.

Uitgeverij Querido beweert dat je De hemel van Heivisj ook kunt lezen zonder eerst Negen Open Armen gelezen te hebben. Maar volgens mij mis je dan net zoveel als wanneer je À la recherche van Proust in deel vier begint.

Hoe dit ook allemaal zij: voor wie uit de balzak van Nederland komt zijn beide boeken een must, voor wie uit de rest van dit rare land komt, mag zich verbazen over de lichtheid, de ontroering en de verhalenrijkdom van deze jonge schrijver.

Leven en dood Elsvier 10 dec. 2011 Gerard Ammerlaan

Wel bijzonder overigens dat er een in memoriam over Gerard verschijnt door een Who dunnit-verslaggever.

Necrologie over Gerard Ammerlaan in Elsevier

Morgen, woensdag 7 december verschijnt er in Elsevier een necrologie van de hand van Gerlof Leistra over Gerard Ammerlaan. Leistra is crime-journalist voor Elsevier, dus je denkt dan wat heeft dat met Gerard te maken. Maar in zijn studiejaren aan de RUG (1978-1985) raakte Leistra gefascineerd door de Groninger jazz- en impro-scene, met name de muziek van Gerard boeide hij hem. Van Gerards dood hoorde Leistra door Wierd Duk - ook in die jaren geschiedenisstudent aan de R.U.G. en later Ruslandcorrespondent voor o.a. het DvhN -. Het zijn allemaal rimpels in die immense poel, waarvan ik hoop dat het ooit toch nog die golvende zee wordt die de muziek van Gerard verdient.

Hier volgt nog het In Memoriam van Herman te Loo in de negende editie (p.20) van www.jazzflits.nl

IN MEMORIAM

GERARD AMMERLAAN (1953 - 2011)

Betreder van grensgebieden  

Met de dood van bassist en componist Gerard Ammerlaan  op 19 november verliest Groningen een prominent lid van de jazzscene. Hij begaf zich voortdurend in de grensgebieden tussen jazz, rock en gecomponeerde muziek. Muziek was voor deze

sympathieke muzikant namelijk nooit iets wat in een hokje paste. Hij begon zijn carrière in experimentele rock- en jazzrockbands, en was samen met saxofonist Alan Laurillard een drijvende kracht achter de freefunk-scene van de late jaren tachtig

en vroege jaren negentig, in bands als Artisn’t en de Noodband. Hij vormde het kloppend hart van het Greetje Bijma Quintet, en startte vervolgens zijn eigen groepen, zoals het bijzonder samengestelde Octet, dat met Noorderzon (1993) een parel van een cd afleverde.

Naast zijn werk als improvisator en componist was Ammerlaan  een hartstochtelijk workshopleider. Ook in zijn grootschalige projecten (vaak in opdracht geschreven) wist hij amateurs en professionals op organische wijze te integreren in een fraai eindresultaat. Een mooi voorbeeld is ‘Inter Canem et Lupum’ (1996). Deze compositie schreef hij voor de Provinciale Brassband Groningen, die hij koppelde aan West-Afrikaanse trommelaars, doedelzakspelers en jazzmuzikanten.

In 1995 schreef hij samen met librettist Jo Willems de opera ‘Ontstaan in grote nood’ over de Groningse graficus Hendrik Nicolaas Werkman. Het stuk markeerde een periode waarin Ammerlaan zich steeds nadrukkelijker als componist ging manifesteren. Daarbij vergat hij zijn improvisatieroots nooit, en de titel van een compositie uit 1997, ‘Third Stream, First Love’ is dan ook veelzeggend.

De laatste jaren trok hij tussen zijn drukke componeerwerk door toch ook de basgitaar weer uit de kast om zich met nieuwe bands als Eastgate, ARKHO, Mr Genius en Ammerlaans Band op de podia te begeven. Hiervoor keerde hij muzikaal terug naar de jazzrock en progrock van zijn jeugdjaren, bezien door een 21 ste -

eeuwse bril, en met een belangrijke rol voor zijn vaste muzikale maatje, gitarist Dick Rusticus.

Er stond nog een project gepland voor zijn band met het Haydn Jeugd Strijkorkest. ‘Things & Strings’ heet de compositie die hij net niet wist te voltooien, omdat de kanker hem langzaam van alle energie ontdeed. Of het stuk nog zal worden uitgevoerd, is twijfelachtig.

Herman te Loo.

Foutje

Blijkbaar is er iets fout gegaan met het opladen van de trailer van Martijn Grootendorst. Ik ga er straks nog eens mee aan de slag.

Martijn Grootendorst - videast - maakte deze trailer voor
De bouwvakkers en het meisje.



Voor meer informatie - ook voor een eventuele middagvoorstelling - zie:

De bouwvakkers en het meisje

Zaterdag 17 december 2011 vindt er 's avonds in de nog niet opgeleverde Nieuwe Kolk in Assen een grote performance plaats - een muzikaal theatrale reis door een theater dat nog niet klaar is. De performance heet De bouwvakkers en het meisje. Idee: Betsy Torenbos en Harrie de Wit. Verder werken mee Martijn Grootendorst, Sifra Kramer, Jojanneke Vanderveen, Marijke Hesther Mulder, Jannes Noorman, Valentijn Berkthout, Miranda Drenth, Want2Swing Big Band. De teksten zijn van mijn hand.
Hier beneden vlnr: Sifra Kramer, Betsy Torenbos, Jojanneke Vanderveen.