Ik las vandaag in de Theaterkrant dat Henk van der Geest is overleden. Via Jan Bouws, de regisseur van de Werkmanopera Ontstaan in grote nood leerde ik hem kennen.
Jan wilde per se met Henk werken als lichtontwerper. De voorlaatste Orkest-toneelrepetitie in de stadsschouwburg van Groningen herinner ik me nog goed. We stonden vlak voor de generale. Het was al laat in de avond. Er was nogal wat spanning tussen Pieter de Ruiter, onze choreograaf, en Jan Bouws. Het speelvlak voor de dansers bleek te gering om voldoende tot de verbeelding te spreken. Wanneer de bak waarop het atelier van Werkman gemonteerd was naar achteren geschoven kon worden, dan was het probleem opgelost. Maar het licht was al helemaal afgesteld op de bestaande setting. De oplossing betekende dat Henk - en de technici van de schouwburg - een groot deel van de nacht zouden moeten doorhalen om het licht bij te stellen en opnieuw in te hangen. Daar waren ze niet echt blij mee. De volgende ochtend zat ik met Henk in de zon koffie te drinken en ik bedankte hem. Henk wimpelde mijn bedankje een beetje laconiek af: Ten eerste vond hij, dat hij daarvoor was en ten tweede, licht was voor hem zo een essentieel onderdeel van de beleving van de voorstelling, dat hij nooit, maar dan ook nooit half werk zou leveren.
In elke plaatje dat je van de Werkmanopera ziet, vat je zonder muziek en spel meteen de emotie van de scène. Hij creëerde een fantastisch vloeiend lichtpalet waarin door het publiek bijna ongemerkt een zomerse namiddag verandert tot een firmament vol dreigende onweerslucht met uiteindelijk de ontlading van het onweer. Van hem kwam het idee om het eindbeeld dat op het affiche werd gesuggereerd ook daadwerkelijk in de opera terug te laten keren. Zie hier boven het resultaat.
Jaren later, in 2009, kwam ik Henk weer tegen, nu als leermeester en stagebegeleider van Yvon Muller, die bij Memento van ROODPALEIS het licht verzorgde.
Uit handen van Reind Brackman ontving Henk in 2008 voor zijn verdiensten voor podiumtechniek de Frits van den Hasper Award. Dit is de doorgeefprijs voor theatertechnici. Op zijn beurt gaf Henk de prijs i 2015 weer door aan Niko Bovenberg.
Jan wilde per se met Henk werken als lichtontwerper. De voorlaatste Orkest-toneelrepetitie in de stadsschouwburg van Groningen herinner ik me nog goed. We stonden vlak voor de generale. Het was al laat in de avond. Er was nogal wat spanning tussen Pieter de Ruiter, onze choreograaf, en Jan Bouws. Het speelvlak voor de dansers bleek te gering om voldoende tot de verbeelding te spreken. Wanneer de bak waarop het atelier van Werkman gemonteerd was naar achteren geschoven kon worden, dan was het probleem opgelost. Maar het licht was al helemaal afgesteld op de bestaande setting. De oplossing betekende dat Henk - en de technici van de schouwburg - een groot deel van de nacht zouden moeten doorhalen om het licht bij te stellen en opnieuw in te hangen. Daar waren ze niet echt blij mee. De volgende ochtend zat ik met Henk in de zon koffie te drinken en ik bedankte hem. Henk wimpelde mijn bedankje een beetje laconiek af: Ten eerste vond hij, dat hij daarvoor was en ten tweede, licht was voor hem zo een essentieel onderdeel van de beleving van de voorstelling, dat hij nooit, maar dan ook nooit half werk zou leveren.
In elke plaatje dat je van de Werkmanopera ziet, vat je zonder muziek en spel meteen de emotie van de scène. Hij creëerde een fantastisch vloeiend lichtpalet waarin door het publiek bijna ongemerkt een zomerse namiddag verandert tot een firmament vol dreigende onweerslucht met uiteindelijk de ontlading van het onweer. Van hem kwam het idee om het eindbeeld dat op het affiche werd gesuggereerd ook daadwerkelijk in de opera terug te laten keren. Zie hier boven het resultaat.
Jaren later, in 2009, kwam ik Henk weer tegen, nu als leermeester en stagebegeleider van Yvon Muller, die bij Memento van ROODPALEIS het licht verzorgde.
Uit handen van Reind Brackman ontving Henk in 2008 voor zijn verdiensten voor podiumtechniek de Frits van den Hasper Award. Dit is de doorgeefprijs voor theatertechnici. Op zijn beurt gaf Henk de prijs i 2015 weer door aan Niko Bovenberg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten