Is dit een blog of een dodenboek? Te veel, het laatste anderhalf jaar. Maar het is niet anders.
Bauke van der Meer was jarenlang betrokken bij de producties van De Nederlandse Opera. Nergens kan ik een foto van hem vinden. En dat terwijl de lijst aan producties waar hij zijn bijdrage aan heeft geleverd geen einde kent (zie het archief van het TIN; http://wiki.theaterencyclopedie.nl/w/index.php?title=Speciaal%3AZoeken&search=bauke+van+der+meer&fulltext=Zoek) .
Daarom in dit bericht twee repetitiefoto's (beiden van Jan Bouwman) van de eerste productie waarin ik met hem heb mogen werken.
Bauke van der Meer nam in 1995 de muzikale instudering van Ontstaan in grote nood voor zijn rekening. Hij was een gedreven repetitor - op het fanatieke af. Absoluut gehoor. Kon begeleiden, dirigeren en corrigeren tegelijk. Geen zanger durfde Baukes tijd te verspillen door niet goed voorbereid naar de repetitie te komen. Alleen Frank van Aken. Hij zong de rol van de vriend in de eersteling van Gerard Ammerlaan en mij. We waren blij met Frank. Hij is een uitzonderlijk tenor. Maar in 1995 lag hij soms liever met zijn jongste zoon Benjamin op de bank te spelen, dan dat hij de niet altijd even eenvoudige partijen van Gerard nauwgezet bestudeerde. Daar smokkel ik me wel doorheen, moet hij gedacht hebben. Mooi niet! Hij rekende buiten de oren van Bauke. Bauke bleef hem opjagen zich te concentreren, kapte elke fout af en dreigde zelfs er de brui aan te geven, wanneer Frank zich niet meer moeite zou getroosten. Het hielp (samen met mijn telefoontje aan Franks leraar, Jimmy McCray). Hier beneden een typische repetitiefoto. Hubert gaat heel ontspannen een pauze in, terwijl Frank in een hoekje op zijn partij zit te blokken.
Veel lof kreeg Bauke voor de virtuoze vertaling van Rossini's mini-opera La Gazetta die naar ik meen in 2000 in de Manege van Voorst bij Apeldoorn speelde in de regie van Saskia Boddele (Peter Greenaway stond haar terzijde als dramaturg).
Bauke van der Meer aan het werk zien had op mij eenzelfde effect als toen ik voor het eerst een grand cru van de Côtes de Nuits proefde. Nadien had ik een maat, waarop ik andere repetitoren kon beoordelen. Hans Kaldeway met wie ik nu vaak werk, heeft samen met Bauke aan mijn tweede opera Van alle tijden gewerkt. Hans komt steeds dichter in de buurt.
Bauke hield van de muziek van Gerard Ammerlaan, die hij een geniaal componist vond. Soms moet je gewoon dankbaar dat sommige mensen je levenspad hebben willen kruisen. Dank, Bauke!
Bauke van der Meer was jarenlang betrokken bij de producties van De Nederlandse Opera. Nergens kan ik een foto van hem vinden. En dat terwijl de lijst aan producties waar hij zijn bijdrage aan heeft geleverd geen einde kent (zie het archief van het TIN; http://wiki.theaterencyclopedie.nl/w/index.php?title=Speciaal%3AZoeken&search=bauke+van+der+meer&fulltext=Zoek) .
Daarom in dit bericht twee repetitiefoto's (beiden van Jan Bouwman) van de eerste productie waarin ik met hem heb mogen werken.
Jannie Pranger, Lucia Meeuwsen,
Irene Maessen
Bauke van der Meer nam in 1995 de muzikale instudering van Ontstaan in grote nood voor zijn rekening. Hij was een gedreven repetitor - op het fanatieke af. Absoluut gehoor. Kon begeleiden, dirigeren en corrigeren tegelijk. Geen zanger durfde Baukes tijd te verspillen door niet goed voorbereid naar de repetitie te komen. Alleen Frank van Aken. Hij zong de rol van de vriend in de eersteling van Gerard Ammerlaan en mij. We waren blij met Frank. Hij is een uitzonderlijk tenor. Maar in 1995 lag hij soms liever met zijn jongste zoon Benjamin op de bank te spelen, dan dat hij de niet altijd even eenvoudige partijen van Gerard nauwgezet bestudeerde. Daar smokkel ik me wel doorheen, moet hij gedacht hebben. Mooi niet! Hij rekende buiten de oren van Bauke. Bauke bleef hem opjagen zich te concentreren, kapte elke fout af en dreigde zelfs er de brui aan te geven, wanneer Frank zich niet meer moeite zou getroosten. Het hielp (samen met mijn telefoontje aan Franks leraar, Jimmy McCray). Hier beneden een typische repetitiefoto. Hubert gaat heel ontspannen een pauze in, terwijl Frank in een hoekje op zijn partij zit te blokken.
Veel lof kreeg Bauke voor de virtuoze vertaling van Rossini's mini-opera La Gazetta die naar ik meen in 2000 in de Manege van Voorst bij Apeldoorn speelde in de regie van Saskia Boddele (Peter Greenaway stond haar terzijde als dramaturg).
Bauke van der Meer aan het werk zien had op mij eenzelfde effect als toen ik voor het eerst een grand cru van de Côtes de Nuits proefde. Nadien had ik een maat, waarop ik andere repetitoren kon beoordelen. Hans Kaldeway met wie ik nu vaak werk, heeft samen met Bauke aan mijn tweede opera Van alle tijden gewerkt. Hans komt steeds dichter in de buurt.
Bauke hield van de muziek van Gerard Ammerlaan, die hij een geniaal componist vond. Soms moet je gewoon dankbaar dat sommige mensen je levenspad hebben willen kruisen. Dank, Bauke!
1 opmerking:
Ook ik was op zoek naar Bauke van der Meer. Vroeger heb ik pianoles van hem gehad en later heeft hij me bij een auditie bij de omroep begeleidt, dat was een wonderlijke maar ook hartelijke (laatste) ontmoeting. Nu lees ik dat hij niet meer leeft, veel te vroeg weg.
Een reactie posten