Een positieve recensie over een mooi werk. Helaas met een het schaamrood naar de kaken jagende uitglijder op het einde. Max Arian was misschien het spoor wat bijster door de lange treinreis vanuit het westen, maar die neerbuigende opmerkingen over het publiek in Heerlen is nog dommer dan de PVV het haar leden toestaat. Desalniettemin plaats ik de recensie hier toch maar. Want Roswitha Bergmann, Esther Apituley, Eduard van Regteren Altena en Tomoko Mukaiyama verdienen elke avond een volle zaal. Evenals de muziek van Kaaija Saariaaho, de teksten van Malouf, de regie van Pierre Audi en de onvolprezen vormgeving van Jean Kalman.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten