Mijn kameropera Een uur duurt lang afgeblazen. Ik krijg het laatste gaatje van €15000 niet dicht. Twee weken treuren, langer nog chagrijn. Maar gelukkig is daar nog de literatuur. Ik ben de tel alweer wat kwijt geraakt. Maar dit is een beetje wat ik de laatste maanden verhapstukt heb.
Wanneer je al niet vrolijk bent, is het verhaal van Halid geen aanrader. De oorlog tussen Servië en Bosnië-Herzegovina komt in deze gedwongen terugkeer van een soldaat naar zijn geboortegrond wel heel erg dichtbij. Goed boek.
Prachtige biopic over Alexander Yersin, wetenschapper en ontdekkingsreiziger, die de pestbacterie identificeerde (die dan ook Yersinia pestis heet). Schitterend de episode over de cholera-epidemieën in Peking en Hong Kong (eind 19e eeuw), waar wetenschappers vanuit het steeds zieker wordende nationalisme eerder geneigd waren elkaar tegen te werken dan samen hét probate middel tegen de cholera te vinden. Aan die tegenwerking heeft Yersin te danken dat hij het middel gevonden heeft. Zijn tegenstanders in de heelkunde weigerden hem de lijken in koelcellen te mogen leggen. Bingo! Pas toen werd de bacterie zichtbaar.
Draagmoederfraude in India. Hoofdpersonage een wisky drinkende, veertig jarige ongetrouwde, kinderloze vrouw uit de jeugdhulpverlening, die in Mumbai samenleeft met het haar moeder en haar pleegdochter. Desai vertelt het verhaal vanuit verschillende perspectieven (de moeder, Simran is in 'ik'-vorm, de overige personages beschrijft zijn in de derde persoon). Dat maakt het begin niet al te gemakkelijk, maar je raakt er in en vliegt mee heen en terug tussen London, Mumbai en Delhi. Conclusie ook hier weer: wat is er eigenlijk goed aan de wereld?
Kiek is goed aan de wereld. De tweede die ik van Marieken lees. Rits viel ik helemaal voor. Kiek is fijn om te lezen. Weet ook niet waarom de loftrompet niet zo hoog komt als bij Rits. Maar alleszins: chapeau.
De vrouwelijke recensenten hebben gelijk: het is uiteindelijk allemaal toch te warrig. Groot schrijver, althans in potentie. Maar volgens mij te lui om goede lijnen in zijn boek te bouwen. Of dacht hij: ik doe wat Tolstoj, wat Joyce, wat Dostoevsky en wat nog al niet nog en we zien wel wat het wordt? Neemt niet weg dat het levensverhaal van de opera-zangeres Isabel in dagboekvorm geschreven je meesleurt.
Tsja. Ik heb het uitgelezen. In bed. Alsof Zafón zichzelf nadoet. Maar dan wat minder goed. Je krijgt een beetje dat blasé van dat je Barcelona nu wel gezien hebt. Zeker rond de eeuwwisseling van 19e en 20ste eeuw.
'Ezra Pound and T.S. Elliott, fighting in the captain's tower' zingt Dylan in Desolation Row. Hier niets geen gevecht. Een gloeiend heet pleidooi van Elliott hoe goed en bijzonder Pound is. Het essay is net interessant en tot denken aanzettend als Pound's poëzie. De dichter als zanger.
Prachtig verhaal gelezen in De Gids. Krijg je gratis bij een abonnement op de Groene.
Ik kende dit verhaal niet van Poesjkin over de volstrekte overbodigheid en nutteloosheid van de Russische adel. Het Schot heb ik talloze malen gelezen (in het Russisch). Maar deze is nog veel beter. Iets langer ook. Wat een verteller, die Poesjkin. Alsof hij naast je op de bank zit. Geen woord te veel, niet te dicht op zijn personages en niet toegevend aan wat je als lezer misschien wel zou willen. Klein terzijde: dit prachtige werkje gekocht in tweedehands in Clarens, Zuid Afrika. Bij een hipster die claimde Natal nooit uitgeweest te zijn. Toen ik hem vroeg of hij misschien muziek had van Sixto Rodriguez (een Amerikaans muzikant die alleen - en zonder het zelf te weten - in Zuid Afrika een superster is) antwoordde hij: 'Nee, mijnheer, zelfs ik ben niet zo erg Zuid Afrikaans.'
Wanneer je al niet vrolijk bent, is het verhaal van Halid geen aanrader. De oorlog tussen Servië en Bosnië-Herzegovina komt in deze gedwongen terugkeer van een soldaat naar zijn geboortegrond wel heel erg dichtbij. Goed boek.
Prachtige biopic over Alexander Yersin, wetenschapper en ontdekkingsreiziger, die de pestbacterie identificeerde (die dan ook Yersinia pestis heet). Schitterend de episode over de cholera-epidemieën in Peking en Hong Kong (eind 19e eeuw), waar wetenschappers vanuit het steeds zieker wordende nationalisme eerder geneigd waren elkaar tegen te werken dan samen hét probate middel tegen de cholera te vinden. Aan die tegenwerking heeft Yersin te danken dat hij het middel gevonden heeft. Zijn tegenstanders in de heelkunde weigerden hem de lijken in koelcellen te mogen leggen. Bingo! Pas toen werd de bacterie zichtbaar.
Kiek is goed aan de wereld. De tweede die ik van Marieken lees. Rits viel ik helemaal voor. Kiek is fijn om te lezen. Weet ook niet waarom de loftrompet niet zo hoog komt als bij Rits. Maar alleszins: chapeau.
De vrouwelijke recensenten hebben gelijk: het is uiteindelijk allemaal toch te warrig. Groot schrijver, althans in potentie. Maar volgens mij te lui om goede lijnen in zijn boek te bouwen. Of dacht hij: ik doe wat Tolstoj, wat Joyce, wat Dostoevsky en wat nog al niet nog en we zien wel wat het wordt? Neemt niet weg dat het levensverhaal van de opera-zangeres Isabel in dagboekvorm geschreven je meesleurt.
Tsja. Ik heb het uitgelezen. In bed. Alsof Zafón zichzelf nadoet. Maar dan wat minder goed. Je krijgt een beetje dat blasé van dat je Barcelona nu wel gezien hebt. Zeker rond de eeuwwisseling van 19e en 20ste eeuw.
'Ezra Pound and T.S. Elliott, fighting in the captain's tower' zingt Dylan in Desolation Row. Hier niets geen gevecht. Een gloeiend heet pleidooi van Elliott hoe goed en bijzonder Pound is. Het essay is net interessant en tot denken aanzettend als Pound's poëzie. De dichter als zanger.
Prachtig verhaal gelezen in De Gids. Krijg je gratis bij een abonnement op de Groene.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten