Annelie de Vries
De repetities voor Onder één dak op volle stoom, bijna elke dag in praktijk, vooral ook veel in het hoofd. De problematiek van onder één dak ervaar ik dezer dagen aan den lijve - mijn oude moeder is in drie nachten tijd twee keer gevallen in haar nieuwe woonomgeving.
De hemel stortte het afgelopen weekeinde zijn riolering uit over de hoofden van ons arme stervelingen. Wat let je dan anders dan Terug naar het begin te gaan of naar Usquert Monumentaal. Eefje de Visser en Annelie de Vries in het kerkje van Oosterwijdwerd. Stampvol, natte jassen, grijs golvend publiek en twee jonge vrouwen met een programma dat het ritme had van een Amélie Poulainvertelling plus dezelfde gave dat ze je wisten in te spinnen in hun taalspel en rondelende melodieën. Het pianospel van Annelie de Vries en haar tweede stem die zich voegde naar Eefjes verhalen: verrassend goed.
Cserebogár in de ker van Usquert
In Usquert regende het nog harder en gemener. Maar desondanks liep je de Mill Rose Jazz Band tegen het lijf en toen het echt niet meer kon, de kerk ingevlucht in de armen van Cserebogár Twee (één bestaat ook) van Seerp Leistra (primarius) en Cees de Ranitz (clarinet). Zo kwam het dan toch nog allemaal een beetje goed op deze druilerige, huilerige zondag. Vooral vanwege de Tuinman en de doodervaring bij de kerk: daar vluchtten net als wij voor de slagregen Suzanne en John weg onder de pannen. Hoe kan dat, dacht ik? Die twee moeten straks toch de dis voor ons gedekt hebben, niet minder dan dertig kilometer hiervandaan? Heerlijke venkel en bleekseldersalade en een langzaam gekookte hoofdschotel. Plus wijn, wijn, wijn van hun eigen Bourgondische domein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten