Opgevreten door Wolven - De Meervaart-Amsterdam 25 september 2015

Wolven - muziektheater waarin door OTA (OperaTheaterAmsterdam) louter goede keuzes zijn gemaakt. Mannen met een verleden - eufemisme; zelfs ik heb een verleden - zingen samen de rol van Siegmund uit Wagner's Walküre. Bijna geen solowerk, terwijl de teksten allemaal over 'ik' gaan. De 'ik' van Siegmund. Siegmund die eenzaam is, op zoek naar liefde en die in zijn zoektocht alleen maar ellende tegenkomt en creëert. 'Ík ben eenzaam, ik ben op zoek naar liefde, ik ben een klootzak!' 

De groep van veertien mannen beweegt voortdurend als een troep wolven over het podium, een angstaanjagende roedel, waarin je toch al snel ieders persoonlijkheid herkent. 

Dan komt het moment dat een wit, donsig veertje uit de nok van het theater daalt. Vanaf daar gaat de voorstelling werkelijk onder de huid. Wat een prestatie van die kerels om zonder bladmuziek die Wagnerlijnen te onthouden en samen te zingen. Wat een prestatie van Charles Hens, artistiek leider en regisseur, van Johan Leertouwer en zijn orkest. Wat een indrukwekkend decor. Het deed me denken aan The Rake's Progress van Igor Strawinskij in de regie van Peter Sellars. Sellars verplaatste de handeling naar een Amerikaanse gevangenis met een decor bestaande uit steigermateriaal. 

En wat geweldig dat de Meervaart het risico is aangegaan deze voorstelling in zijn theater voor niet minder dan vier dagen op te nemen. Een heerlijk verrassende avond vol schitterende beelden, muziek en groepstheater.

Cadeautje voor ons was dat we Christiaan Mooij (regisseur in 2004 van Stundenlang) ontmoetten. Te lang geleden. 

Frank van Aken links

Op de repetitiefoto's zag ik Frank van Aken terug. Frank zong de rol van Vriend in Ontstaan in grote nood (Werkmanopera, 1995).