Alfred Hayes (1911-1985) was van dezelfde generatie als Raymond Chandler. En net als Chandler was hij Engelsman van geboorte. Maar Hayes verhuisde al op driejarige leeftijd. Zijn vader was van huis uit violist, verdiende zijn kost als kapper en later als 'bookmaker.' Anders dan Chandler drong Hayes zich zelden op de voorgrond. Dat hij zo weinig aandacht kreeg lag zeker niet aan de kwaliteit van zijn literaire werk of zijn scriptwerk voor de film.
Hayes vocht als soldaat in Italië en sprak binnen de kortste tijd Italiaans. Samen met Fererico Fellini werkte hij aan Roberto Rosselini's Paisa. Hayes kreeg voor het script een Oscarnominatie, maar wordt nergens in de annalen genoemd.
Hij leverde het script voor Ladri di biciclette (Fietsendieven) van Vittorio de Sica. Wanneer hem later met het script van Teresa (Fred Zinnemann) weer een Oscarnominatie te beurt valt, schrijven ze zijn naam fout (Arthur Hayes).
En deze grote, kleine novelle - In love - wordt in 1993 door Adrian Lyne platgewalst tot Indecent Proposal.
Kan iemand zich Woodstock herinneren? Joan Baez? I dreamed I saw Joe Hill last night? Het vers is van Hayes.
Alfred Hayes (1953)
Eerlijk gezegd had ik de eerste pagina's wat moeite met zijn stijl. Zoals je moeite kunt hebben wanneer je voor het eerst naar Thelonius Monk luistert. Frederic Raphael noemt In Love 'a white writer's tribute to the blues.' Het proza van Hayes doet me - misschien niet toevallig gezien zijn affiniteit met Italië - denken aan het werk van Pavese. De taal is sober, geen grote woorden. Soms een knipoog die ontroert. Lees de volgende dialoog hardop:
'It's a nice view, I said.'
'Yes!'
'Know what?'
She turned slightly.
'What?'
'I love view, I said.'
Ook zo benieuwd naar hoe woord- en ex-kwastkameraad Marcel Misset deze korte dialoog in zijn De prijs van de liefde) vertaald heeft?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten