Ode van het meisje aan de bouwvakkers, gezongen door Jojanneke Vanderveen, tijdens de performance in De Nieuwe Kolk in Assen, 17 december 2011.
Bakvis met de helm geboren
verhef je hart van glas
je stem weerkaatst
klaterend schaterend
op de spiegelende schaal
Ik hou van de mannen
van hardhout
Ja
lach
er maar om
in je stoere
bezwete
bouwvakkerspantalon
Ik hou van de mannen
van hardhout
van hun poëzie van
hun stevige benen
de geur van
hun kloffie
de schaftkeet vol
vlekken van
koffie
Tatianakaldenders
Haspel verhaspel
me maar
Laat de stalen kabels
in de knoop raken
als het haar van
een profeet
Stort me liefste
in beton
Maal me liefste
pers me
vermaal me
ik vraag je er om
om één enkele gunst
metsel me
tot een stevig
duurzaam
zelfs eeuwig
gebouw van
liefde van
lachen
en tranen
ontroering
© Jo Willems, 2011
Bakvis met de helm geboren
verhef je hart van glas
je stem weerkaatst
klaterend schaterend
op de spiegelende schaal
van je koperen lach
Je zinnen klimmen en dalen
langs hellingbanen
docking stations
loading docks
van hardhout
met hun sixpack
bierbakken borstkas
van hun kont
van beton
Hun decolleté onverbiddelijk
de cleavage der liefde'
hun retensneeJa
lach
er maar om
in je stoere
bezwete
bouwvakkerspantalon
Ik hou van de mannen
van hardhout
van hun poëzie van
geschifte en lepe stenen,
de scheve schrift van hun stevige benen
de geur van
hun kloffie
de schaftkeet vol
vlekken van
koffie
Tatianakaldenders
Haspel verhaspel
me maar
Laat de stalen kabels
in de knoop raken
als het haar van
een profeet
Stort me liefste
in beton
Maal me liefste
pers me
vermaal me
ik vraag je er om
om één enkele gunst
metsel me
tot een stevig
duurzaam
zelfs eeuwig
gebouw van
liefde van
lachen
en tranen
ontroering
Hou van mij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten