Op mijn 25ste (1980) heb ik het zuiden voor het noorden geruild. Samen met mijn liefje. Zij werkte als telefoniste bij een groot wegenbouwbedrijf, ik monteerde banden op de velgen van Speedmasters - caravanwielen. Dat doe je niet je hele leven. Maar het was recessie en ander werk was er niet. We besloten toen de recessie te gaan overwinteren door te gaan studeren in Groningen. Maar ik ben opgegroeid in de mijnwerkerskolonie Heilust. Jarenlang stond ik met familie en vrienden menig zondag op de statribune van Sportpark Kaalheide en mocht daar Dicky Nanninga aan het werk zien. Hij was niet alleen kopsterk, maar getuigde van een nuchter spelinzicht én uitschuifbare benen.
Nooit gedacht dat ik nog eens een libretto zou mogen schrijven voor zijn club van wording, de SC Veendam. En nooit gedacht dat een culinair journalist van De Limburger een column zou schrijven over onze unieke Veendammer Wind. Blijkbaar inspireert ons werk tot navolging.
OP DE KORREL – Voetbal en opera: een ogenschijnlijk vreemde combinatie.
Een column in De Limburger, 2 juli 2019
In stadion de Lange Leegte bewijzen ze echter dat dit een geslaagd een-tweetje is. Daar in de hoofdstad van de oude veenkoloniën wordt straks de eerste voetbalopera van Nederland ‘Veendammer Wind’ opgevoerd. Zangers zullen met het Veenkoloniaal Symfonieorkest de bewogen historie van het legendarische SC Veendam bezingen.Weer eens volle tribunes in de Lange Leegte. Drama, tragiek, felle emoties, die van diepe dalen van ellende tot hoge pieken vanwege roemrijke zeges en heldhaftige clubiconen reiken. Voetbal is opera: grote gebaren, veel vocaal geweld, en altijd mooie vrouwen in de buurt als wraakgodinnen of femmes fatales.Het Limburgse voetbal is schatgraven voor componisten. Zoveel pathetiek, zoveel commedia dell’arte. Onder elke zode van de voetbalstadions van Kerkrade tot Venlo ligt een gloedvolle aria. Elke doelpaal druipt van bloed, zweet en tranen. En in de catacomben liggen de lijken van malafide bestuurders, de besmeurde reputaties van mislukte trainers en de puinhopen van vele broken dreams. Een kaskraker wordt de voetbalopera ‘Limburgs lijden’.
Door Ray Simoen
Dicky Nanninga, zijn kop als een ram
foto - helaas weet ik niet wie de fotograag is
OP DE KORREL – Voetbal en opera: een ogenschijnlijk vreemde combinatie.
Een column in De Limburger, 2 juli 2019
In stadion de Lange Leegte bewijzen ze echter dat dit een geslaagd een-tweetje is. Daar in de hoofdstad van de oude veenkoloniën wordt straks de eerste voetbalopera van Nederland ‘Veendammer Wind’ opgevoerd. Zangers zullen met het Veenkoloniaal Symfonieorkest de bewogen historie van het legendarische SC Veendam bezingen.Weer eens volle tribunes in de Lange Leegte. Drama, tragiek, felle emoties, die van diepe dalen van ellende tot hoge pieken vanwege roemrijke zeges en heldhaftige clubiconen reiken. Voetbal is opera: grote gebaren, veel vocaal geweld, en altijd mooie vrouwen in de buurt als wraakgodinnen of femmes fatales.Het Limburgse voetbal is schatgraven voor componisten. Zoveel pathetiek, zoveel commedia dell’arte. Onder elke zode van de voetbalstadions van Kerkrade tot Venlo ligt een gloedvolle aria. Elke doelpaal druipt van bloed, zweet en tranen. En in de catacomben liggen de lijken van malafide bestuurders, de besmeurde reputaties van mislukte trainers en de puinhopen van vele broken dreams. Een kaskraker wordt de voetbalopera ‘Limburgs lijden’.
Door Ray Simoen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten