In haast, want ik sta op het punt van vertrek:
Gisteren belde Tasneem Kahn ons met het bericht dat Subroto Roy Chowdhury op 22 mei in Berlijn overleden is aan een klaplong. Subroto was een van de grote sitarspelers uit Kolkatta. Ik heb in een tijdsbestek van rond de tien jaar veel concerten met hem gedaan, deels als concertorganisator deels als zijn agent in Nederland. Het meest memorabele concert gaf hij in Oostum met een opzwepende vertolking van de moessonrag Yaman.
Suborto logeerde vaak bij ons op de Zagerij in Groningen, soms met zijn vrouw Umma en dochter Sohini. Het huis veranderde dan op slag in een Indisch verblijf. Door hem hebben we Tasneem Khan leren kennen. Ook hebben mijn liefje Marleen en ik drie weken bij hem in 1993 doorgebracht in Kolkatta, aan de Canal Street - een straat die geen enkele taxichauffeur kan vinden, wanneer je hem niet in zijn oren toetert dat de straat bij het Molaligebouw ligt in Entaly. In 1996 ben ik met Jan Bouwman een dikke week bij hem geweest. Jan heeft daar veel foto's van hem en Sohini genomen. Ik ga die nog opzoeken in mijn archief om ze op mijn blog te plaatsen.
Subroto betekende voor mij een verdieping in mijn liefde voor Indiase klassieke muziek. We hebben elkaar uit het oog verloren, zoals dat gaat. Concerten in Nederland gaf hij niet meer. Wel in Duitsland (in totaal zijn dat daar meer dan duizend geweest). Maar helaas nooit dichtbij. Het bericht van zijn dood komt als een verrassing en eerlijk gezegd ook een beetje als een schok.
Marleen and I wish Umma, Sohini, Sudipto and Rishi love and strength in these sad times.
Ik voeg hier beneden nog het obituary toe, dat ik in de Telegraph India vond.
May 29: Subroto Roy Chowdhury, the sitar player who could form a bridge between Indian and western traditions, passed away on May 22 in Berlin. He was 75.
Born in Calcutta in 1942, Roy Chowdhury started learning sitar at the age of 14 under the guidance of Nirmal Chakraborty.
His music training under the ancient Vedic traditions and his missionary schooling struck a unified chord in his psyche. Not a fusion in its commonly used sense but a true union of Vedic philosophies and western reasoning. This remained the pre-dominant tone in his music.
Roy Chowdhury took a few steps back to the more classical age of Indian music. He came into close contact with great teachers of yester-years like Pandit Birendra Kishore Roy Chowdhury and Ustad Hafiz Ali Khan.
Under the influence of Birendra Kishore, the alap and jod became Roy Chowdhury's personal favourites. Alap and jod are slow meditative raag elaborations, and this shows how Roy Chowdhury was walking away from the music that was in vogue in his time.
Eventually, Roy Chowdhury became a "ganda bandhan" shagird of Ustad Aminuddin Khan Dagar, the famous Dhrupad singer. Later, he received training from greats like Pdt Radhika Mohan Maitra and briefly from Pdt Bimal Mukherjee.
Subroto's music resembled 19th century sitar traditions. Smooth Veena Meend Ang and Rababi bol banis were his forte.
After performing in Calcutta and winning several awards, Roy Chowdhury set foot in Europe. The 1970s saw him performing in several radio stations of England, France, Belgium, Switzerland and Germany.
He was the first Indian sitar player after Pdt Ravi Shankar to play in Germany. His first album was released by India Archive Music. Roy Chowdhury was the first Indian to be appointed a guest professor in the World Music Department of Berlin University. He was invited to quite a few jazz festivals and performed with the great soprano saxophonist Steve Lacey. His fusion album, Exploration, is popular till date.
Roy Chowdhury worked with students at studios in Calcutta, New York and Berlin. The Subroto School of Music attracted students from all over the world. His book, The Sound of Sitar, was published by Thema.
Roy Chowdhury is survived by his wife Uma, daughter Sohini, son-in-law Sudipto and grandson Rishi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten